Carlos Suárez presenta Escoitar.org no Museo de Arte Precolombino de Uruguay

Escoitar.org viaxa a Uruguay da man de Carlos Suárez. Presentarase nunha conferencia o mércores 17 de outono ás 19:30h. no Museo de arte precolombino. Detalles sobre a conferencia:

FRAGMENTOS DO FENÓMENO SONORO Esta conferencia intenta mergullar aos seus oíntes na sensación profunda do fenómeno sonoro, o cal pola súa complexidade e misterio é un territorio practicamente inesgotable para a exploración e o asombro.

Durante a conferencia analizaranse paisaxes sonoras rexistrados en distintas rexións de Venezuela e Galiza. E estableceranse diferenza entre a paisaxe gravada, percibido e revelado.

O día anterior (16/10) Carlos ofrece un concerto no Centro Cultural de España en Montevideo, ás 19.30h:

RESONANCIAS ONTOLÓXICAS

Neste concerto preséntanse as dúas vertentes de investigación sonora deste compositor.

En primeiro termo, descóbrense as paisaxes sonoras alucinatorios percibidos por Carlos Suárez durante a súa convivencia coas culturas amazónicas. A participación nestes ritos chamánicos reveláronlle a existencia dun mundo sonoro sobrenatural que se oculta detrás a realidade acústica que escoitamos en forma habitual.

En segundo termo, as pezas inspiradas nos ritmos fonéticos da cultura africana onde o instrumento fala unha linguaxe críptico. O obxecto sonoro convértese entón no centro dunha dialéctica co mundo sobrenatural, pero neste caso, o fala achégase máis a unha recitación poética ou teatral que ao falar cotián, é dicir, á súa carga semántica súmaselle un contido emocional profundo.

Neste concerto execútanse instrumentos electrónicos, indíxenas e obxectos sonoros creados de autoría propia, acompañando unha base electroacústica previamente composta no computador.

A morte como fronteira I

A morte como fronteira II

A morte é unha fronteira crítica entre a propiedade material e a ausencia de valor desa propiedade. Durante séculos as representacións da morte foron utilizadas como un recurso a través do cal os marxinados burlábanse do poder. Os danzantes da morte entraban nas aldeas e cidades ridiculizando publicamente aos personaxes máis influentes coas súas representacións músico-teatrais, mostrando a súa fraxilidade fronte ao carácter irrefutable dos seus macabros argumentos. Nesta fronteira todos somos iguais, xúlganos unha dialéctica imparcial e incorruptible que devora por igual a vaidade e a materia orgánica. Os poderosos atrapados no labirinto dos seus monopolios, non se decatan que tras eles a morte ri esperando a súa hora, outros son capaces de albiscar a danza macabra que se escenifica no espazo-tempo desta fronteira unificadora, e só lles queda soportar as súas miserias e sufrimentos co consolo de participar do humor negro dos esqueletos que satirizan o absurdo, e entón, aférranse á plenitude da vida como unha forma de exorcismo.

Metáforas do tempo (Peza creada con sons en perigo de extinción grabados en Galiza)

O tempo transcorre entre claves que activan a atemporalidad, son espazo que permiten contemplar o porvir. Estes recintos resonantes transcriben as inscricións do tempo desdobrándoas como metáforas, pero é imprescindible prestar atención para poder escoitar, atender implica enfrontar o mundo como presenza pánica, pois percibilo como unha realidade limitada ao noso ego, non cataliza as revelacións do tempo. O oráculo é sempre terrible, pois que utilidade ten un oráculo da felicidade, con todo, só eses son cridos polos oidores contemporáneos, pois o oráculo útil non é aceptado e condénaselle a permanecer nas sombras silenciado pola síndrome de Casandra que afecta á sociedade contemporanea.

O discurso da diversidade (Peza creada con sons en perigo de extinción grabados en Galiza)

Alegorías do poder